Σημείωσιν προς εαυτόν:
Να θυμάμε πάντα ότι οι λέξεις,
το συντακτικόν και η γραμματικήν,
δεν είν' αρχή
μα τέλος.
*
Προτιμώ
να επιπλέω
έστω
σα φελός
στο γαλάζιο
τη μαγική παραλία
με τα τυρκουάζ νερά
τα σταχτιά βράχια
τα πέυκα
τα κ΄παρίσα
τα πουρνάρια τον
μπλε
μπλε
μπλε
ουρανό
τα αντικρυνά παράλια
της Μικράς Ασίας.
Ψαράκια ασημιά
κοπάδια
με προσπερνούν
με περισσή χάρη
σε βάθος ενός μέτρου
βάλε- βγάλε κάνα πόντο
Βουτάω στη θάλασσα
τη λιμνοθάλασσα
τη καθαρή
κιο βυθός ανεβαίνει
έχει κλίση πρός τα πάνω
δε βαθαίνει
ανεβαίνει
είναι η θάλσσα
σα λιμνοθάλασσα
και ποιό καλή
γιατί δετόξερες
μπλε-πράσινη
αυτό που λένε
τυρκουάζ -
τη σκέψη θάλαζα
μα πρόλαβε αυτή
καί ξέφυγε από μόνη της
το μυαλό μου μιαν
χιλλιοτρυπημένη απόχη
που πλέει ξεχασιά
π'αφήνει τις χαρές να πιεί
το σώμα
το αλμυρό
μεστο μελαμψό καλοκαίρι.
Να θυμάμε πάντα ότι οι λέξεις,
το συντακτικόν και η γραμματικήν,
δεν είν' αρχή
μα τέλος.
*
Προτιμώ
να επιπλέω
έστω
σα φελός
στο γαλάζιο
τη μαγική παραλία
με τα τυρκουάζ νερά
τα σταχτιά βράχια
τα πέυκα
τα κ΄παρίσα
τα πουρνάρια τον
μπλε
μπλε
μπλε
ουρανό
τα αντικρυνά παράλια
της Μικράς Ασίας.
Ψαράκια ασημιά
κοπάδια
με προσπερνούν
με περισσή χάρη
σε βάθος ενός μέτρου
βάλε- βγάλε κάνα πόντο
Βουτάω στη θάλασσα
τη λιμνοθάλασσα
τη καθαρή
κιο βυθός ανεβαίνει
έχει κλίση πρός τα πάνω
δε βαθαίνει
ανεβαίνει
είναι η θάλσσα
σα λιμνοθάλασσα
και ποιό καλή
γιατί δετόξερες
μπλε-πράσινη
αυτό που λένε
τυρκουάζ -
τη σκέψη θάλαζα
μα πρόλαβε αυτή
καί ξέφυγε από μόνη της
το μυαλό μου μιαν
χιλλιοτρυπημένη απόχη
που πλέει ξεχασιά
π'αφήνει τις χαρές να πιεί
το σώμα
το αλμυρό
μεστο μελαμψό καλοκαίρι.