Ποιητικά Τροπάρια [μις-ινφορμέισιον]

Σκέφτηκε ποτέ κανείς γιατι συντάκτες, δημοσιογράφοι, συγγραφείς και επιμελητές εφημερίδων περιοδικών και ιστολογίων δεν γράφουν όλα όσα θελουνε να πούνε με ποιήματα?

Στενόμακρα τροπάρια
δεν θα ταίριαζαν καλύτερα
στις στενόμακρες φυλλάδες
στις γκλόσι σελίδες
και στα άλλα
τεντωμένα βαγγέλια της ημέρας?

Κάποια γκόμενα μου είπε
πως με τις πολλές λέξεις, πεζές, ανακατωμένες
χωράνε και πιο πολλές ιδιοτροπίες.

αυτές λέει θέλουμε,
αυτές πληρώνουμε
αυτές συλλέγουμε

όσο ποιο πολλές
τόσο ποιο καλές

τράπεζες πληροφοριών
και ιδιοτροπιών
να γινόμαστε.

τέλειες
εκλεκτικές
ηλεκτρονικές.

(για επίλογο ακούστε το ωραίο γέλιο και σχόλιο στο τέλος του Vagabond των Air - oh! Shit!)